Er is nog geen pand, nog geen inrichting maar als het meezit kan ik eind deze maand al mensen ontvangen. De studieboeken voor Sociale Hygiëne zijn binnen.
sociale hygiëne
Voor het eerst in het wordingsproces van het wielercafé is er iets fysieks gebeurd. Denken en praten neemt weinig ruimte in beslag. Alleen een paar digitale bestanden.
Nu liggen er ineens twee folianten op de tafel, klaar om bestudeerd te worden. Sociale Hygiene roept verschillende associaties op. De voornaamste is dat je handen moeten wassen als je je hebt voorgesteld. En dat je niet uit je mond moet stinken. Dat is het dus niet. Het gaat om dat je met elkaar rekening houdt en respect hebt voor de gezondheid en welbevinden van de ander, de klant in het bijzonder.
examen
Het examen kan via de computer worden gedaan. Die computer staat wel bij een opleidingscentrum, in mijn geval is dat in Arnhem. En het kan op ieder moment dat ik er klaar voor ben, mits het opleidingscentrum geopend is.
Als ik straks sociaal hygiënisch ben verklaard kan ik meteen aan de slag met BHV. En daarna met HACCP.
blusdeken of inspiratie
“Ai, dat valt zeker tegen”, hoor ik je zeggen. Logisch, want een studieboek is als een blusdeken op een brandend vuurtje. Maar dat geldt niet voor mij.
Misschien ben ik een studieneus maar ik haal inspiratie uit het tekstboek Sociale Hygiëne. Niks theorie, ik zie lachende gezichten boven een appeltaart, mensen die enthousiast babbelend door het Jelle Nijdam-museum lopen, en luisteraars naar een lezing van Bert Wagendorp. En, eerlijk is eerlijk, ik lees ook dat cafeetje spelen niet een spelletje is.
Dat haal ik uit studieboeken. Heerlijk. Als ik doorlees ben ik voor Kerstmis klaar.
Komt u maar binnen!
Recente reacties